Terugblik op de adventstijd

Een paar weken terug deed ik mee aan een serie inspiratiemomenten in de adventstijd. Via LinkedIn was ik het tegengekomen en ik dacht: dat lijkt me wel wat. Zo’n 6000 anderen deden hetzelfde. We mochten ruim drie weken genieten van de Rake Vragen adventskalender van Siets Bakker.

Siets heeft haar eigen werkwijze ontwikkeld die samenkomt in een systemische benadering gecombineerd met vragen die niet direct een antwoord verlangen maar die je wel verder helpen. Zij noemt dit Rake Vragen.

Ander perspectief

Die Rake Vragen trokken mij aan omdat ik zelf, vanuit een heel andere hoek, ook heb geleerd te werken met vragen die niet direct om een antwoord vragen, maar wel de sleutel kunnen zijn tot een ander perspectief.

Ik pas dit toe op mijn eigen leven, en ik help anderen er ook mee. Zo krijg je toegang tot kennis die je altijd al bij je had, maar die je even niet in beeld had. Niet voor niets is mijn motto: je weet veel meer dan je doorhebt.

Oók rake vragen, maar dan op míjn manier.

Maar goed, dit allemaal terzijde.

Balsem voor de ziel

Siets deelde in de adventstijd van alles met ons dat voelde als een drie weken lange balsem voor je ziel. Meditaties, lezingen van inspirerende mensen, muziek, teksten, … voor elk wat wils.

Wat ik ook onvergetelijk vond was die ene dag dat er 1.5 uur lang namen werden voorgelezen van alle mensen die er wel bij horen, maar er niet bij zijn, om wat voor reden dan ook. Dit vanuit het idee dat elk systeem pas écht in balans kan zijn als iedereen die erin hoort, op zijn eigen plek staat. Dus ook de mensen die al overleden zijn. Of de mensen met wie het contact slecht is.

Iedereen hoort erbij

De namen (ik geloof zo’n 800!) waren allemaal ingestuurd door deelnemers van de advent werden elk met even veel aandacht getoond en opgenoemd.

Ik had ook namen ingestuurd, die van mijn overleden vader, van sterrenkinderen in de familie, en van dat ene familielid waarmee het al jaren stroef verloopt.  Ik had geen idee op welk moment ‘mijn’ namen genoemd zouden worden, en wonderlijk genoeg heb ik ze toch allemaal uit horen spreken. Een ontroerend moment waarin al deze mensen weer heel even aangehaakt werden in ons familiesysteem.

Systemisch werk

Het liet me maar weer eens zien hoe helend het is als je je realiseert dat -ondanks alles- je familie de basis is. En met alles wat je in het hier en nu meemaakt, je érgens een kiem ervan terug kunt terugvinden in je familiesysteem.

Niet om alles te psychologiseren, maar het kan je wel helpen om dingen te duiden. En met elk ding dat duiding krijgt, merk ik dat ik ook dichter bij mijn essentie kom. Omdat de ruis op de lijn minder wordt.

Neem je plek in

Het is zo’n verademing om te ervaren wat een ontspanning het geeft als iedereen zijn juiste plek inneemt. Pas dan kan het weer echt gaan stromen. Niet alleen in familiesystemen, maar ook in organisaties, op de weekmarkt, in je zangkoor…

Zelfs als je nog nooit een familieopstelling hebt meegemaakt, kun je je vast wel voorstellen dat bijvoorbeeld een zangkoor echt lekker kan zingen als de dirigent vóór het koor staat, en alle zangstemmen gegroepeerd.

En voor al die situaties waarin het wat minder evident is wat de juiste ordening is, kun je dan altijd nog een systemisch werker erbij halen.

Zoek je iemand die naast een systemische ook nog een bedrijfskundige blik meeneemt? Neem dan contact met me op!