Eerder dit jaar kon je lezen over hoe ik besloot om zakelijk even op de rem te trappen, om mijn business zo de ruimte te geven voor een nieuwe richting. Ik had vanaf de start van de pandemie in 2020 hard gewerkt in mooie interimprojecten in het hoger onderwijs en in dat werk veel bergen verzet voor mijn opdrachtgevers. Enorm rewarding, maar tegelijkertijd nam het ook mijn aandacht volledig in beslag.
Wilde ik het op deze manier en in deze mate voortzetten, of werd het tijd om andere benaderingen te onderzoeken? Ik koos voor het laatste. Ik sloot in het voorjaar van 2021 beide interimprojecten af; tijd voor een paar maanden freewheelen en op een ontspannen manier aan business development doen.
We zijn nu een paar maanden op weg en die business development gebeurt inderdaad, maar wel in de marge van een stuk personal development dat zich ook aandiende.
Dit eerste half jaar heeft in het teken gedaan van veel zelfonderzoek. Niet gravend in mijn verleden, niet op de divan bij een psycholoog. Nee, da’s iets van vroeger, die route past me niet meer. Ik heb gemerkt dat ‘het verhaal’ meestal niet eens zo nodig is om te vertellen. Vaak zit het op een ander level, op een andere golflengte: dat punt waar je wilt zijn om een andere koers in te zetten.
Mijn go-to methode is systemisch werk (familieopstellingen) en de afgelopen maanden ben ik daar weer uitgebreid in gedoken. Praten over het issue waar ik iets mee wil beperkt zich tot enkele zinnen, waarna we een paar elementen uit het onderwerp pakken, en daar werken we mee aan de hand van systemische wetten.
Zo heb ik veel waardevolle inzichten gekregen in zowel mijn ontwikkeling als ondernemer, als vriendin, als partner…
De schoorsteen rookte de afgelopen maanden niet zozeer op interimwerk, als wel op innerlijk werk. Van buiten gezien kun je dit beschouwen als stilstand (want niet aan het werk voor een opdrachtgever); ik zelf beschouw het als een enorme vooruitgang.
De stip op de horizon is gezet, de route ernaartoe ontdekken we gaandeweg.