Visitatie als stepping stone – nu én straks

The word is out: mogelijk wordt het externe visiteren afgeschaft en zullen HO-instellingen zelf een extra oog moeten gaan houden op hun opleidingen. Vanaf 2024-2025 moet dit gaan gebeuren, aldus heeft  de Minister van Onderwijs aangekondigd.

Nieuw kader?

Er is nogal wat discussie losgebarsten; zo hebben het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO) en de studentenbond LSvB bezwaren op verschillende vlakken. Het laatste woord is er dus nog niet over gezegd, maar desalniettemin staat in ieder geval de NVAO al in de startblokken om met het voornemen aan de slag te gaan.

Dit betekent dat de komende paar jaar er ook door instellingen goed nagedacht moet worden over hoe ze hun kwaliteitszorgysteem gaan omvormen…

Maar het betekent ook dat tot 2024-2025, de opleidingsvisitaties zoals we ze nu kennen, gewoon zullen blijven doorgaan. De komende 3,5 jaar ben je waarschijnlijk dus nog wel bezig met een kritische reflectie voor een van je opleidingen. En wellicht daarna ook nog wel, maar dan anders.

Blijven visiteren?

Je zou jezelf voor nu én voor later de vraag kunnen stellen: waarom visiteren?

Deze vraag kwam laatst ook ter sprake bij een visitatie die ik organiseerde. We hadden een prettig panel dat er echt zat om ons handreikingen te geven om de opleiding te verbeteren. De gesprekken waren een dialoog, een uitnodiging om te vertellen. De sfeer was daardoor ontspannen, wat natuurlijk ook de commissie helpt om de juiste informatie boven tafel te krijgen.

In de terugblik op de dag concludeerden we: een goeie visitatie is er één die door alle partijen wordt ervaren als een stepping stone om te groeien als opleiding. Dit in tegenstelling tot een trap waar je vanaf gegooid wordt (doordat het ergens wringt in de communicatie).

Schrammen

Elke instelling heeft het wel een keer meegemaakt dat een opleiding met een paar schrammen weer naar buiten komt na een visitatie; niet zozeer vanwege een inhoud die wankelt, als wel door een commissie waar een stokpaardje doorheen galoppeert of waar onbedoeld een tunnelvisie is ontstaan.

Dan voel je je als opleiding toch meer wankelen bovenaan die trap, in plaats van een zetje omhoog naar de volgende tree…

Leerzaam

Visiteren blijft mensenwerk, en we kunnen niet altijd voorkomen dat er een venijnig kantje aan het proces zit. Maar gelukkig gaat het in de meeste gevallen goed, en kijkt de opleiding terug op een intensief, maar leerzaam accreditatietraject.

Laten we ons als instellingen én opleidingen voornemen om kwaliteitszorgsystemen van de toekomst te bouwen op stepping stones die versterkend en opbouwend zijn, met als centrale vraag: wat is er nog meer mogelijk met deze opleiding? Hoe wordt het nog beter dan dit?

Getriggerd door deze laatste vraag? Neem contact op.

Meer lezen over de voorgenomen wijzigingen in het accreditatiestelsel? Kijk hier