Onzekerheid aan tafel
Het is donderdag eind van de middag. Onderwijsdag. Een inspirerende spreker met een verhaal dat je bij de lurven grijpt. Helemaal verlicht
Stel je voor: je staat op een kruispunt in je leven en je besluit om het Pieterpad te lopen—500 km van Pieterburen naar de Sint Pietersberg. Je hebt al wat wandeltraining gehad en bereidt de rest ook goed voor. Je leest je in over blessures, zoekt slaapadresjes en plant de etappes. Kortom, je maakt een routekaart waarmee je ontspannen je doel kunt bereiken.
Toen ik zelf nadacht over hoe dit zou zijn, realiseerde ik me hoe belangrijk zo’n routekaart is—ook in een heel andere context.
Onlangs sprak ik namelijk een ervaren onderwijsmanager die zowel beleid als praktijk van dichtbij kent. Tijdens grote organisatieontwikkelingen bij zijn hbo-instelling zag hij adviesrapporten voorbij komen die goed landden op bestuurlijk en managementniveau. Compleet met stevige data-analyse en heldere strategische richtlijnen. Herkenbaar, goed onderbouwd… ideaal, zou je zeggen?
Toch was hij er niet gerust op. Want terwijl de bovenste laag de aanbevelingen omarmde, bleef de rest achter. De mensen die dagelijks met de studenten werkten, voelden zich niet aangesproken of betrokken. Gevolg: het advies landde niet daar waar het ’t hardst nodig was.
Dat maakte het wel erg lastig voor ‘de vloer’ om te werken met de aanbevelingen. En het management zat met de handen in het haar.
Dit zette me aan het denken. Er was een duidelijke kloof tussen de mensen die het rapport ontvingen en degenen die het daadwerkelijk moesten uitvoeren. Wat als we het anders aanpakken?
Hoe zou het zijn als je een routekaart zou hebben die je hele doelgroep kan volgen? Een handzaam document dat vanuit elke laag van de organisatie – operationeel, tactisch en strategisch – begrepen en toegepast kan worden. Iets dat niet alleen richting geeft, maar ook draagvlak creëert. Van docent tot directie.
Mijn aanpak? Ik betrek alle lagen van de organisatie, omdat ik geloof dat de beste resultaten voortkomen uit een gezamenlijk en integraal perspectief. Zo ontwikkelen we binnen enkele maanden een routekaart die zowel strategisch richting geeft als praktisch haalbaar is.
Geen droog en onpersoonlijk rapport, maar een duidelijk en herkenbaar verhaal dat je helpt de benodigde stappen te zetten.
Zoals een hiker haar wandelroute zorgvuldig én flexibel zou uitstippelen, zo help ik ook onderwijsorganisaties bij die van hen. Want of je nu op weg bent naar de Sint Pietersberg of naar een succesvol academisch jaar, het hebben van een duidelijke routekaart maakt de reis zoveel fijner.
Nadert jouw onderwijsorganisatie dit studiejaar een kruispunt? Laten we dit najaar samen de best mogelijke route uitstippelen.
Zet vandaag nog je eerste stap en maak een afspraak om de mogelijkheden te bespreken.
Heb je liever dat ik contact met jou opneem? Gebruik dan het contactformulier.
Titia Verdenius (1980) helpt betrokken, ambitieuze managers in het mbo en hbo bij het opsporen én oplossen van weeffouten in de onderwijsorganisatie. Op deze website schrijft ze regelmatig over haar unieke werkwijze, die leidt tot integrale verbetering van het onderwijsproces zonder dat het op een reorganisatie uitdraait. Met haar bedrijfskundige en systemische blik geeft zij je altijd weer zicht op een ander perspectief. Neem contact op.
Het is donderdag eind van de middag. Onderwijsdag. Een inspirerende spreker met een verhaal dat je bij de lurven grijpt. Helemaal verlicht
Elke opleiding moet vertegenwoordigd worden in een opleidingscommissie, aldus de wet. Maar dan ben je er nog niet – je wil ook
We zitten nu een paar weken in lockdown vanwege het C19-virus. Als ik jou midden in de nacht zou wakker maken met
Als consultant voor het mbo en hbo helpt Titia Verdenius betrokken, ambitieuze managers bij het bouwen van succesvol gestroomlijnd beroepsonderwijs.
Ongeveer 6x per jaar komt ‘ie in je mailbox.