Terugblik op de adventstijd
Een paar weken terug deed ik mee aan een serie inspiratiemomenten in de adventstijd. Via LinkedIn was ik het tegengekomen en ik
Wanneer je start op een nieuwe werkplek, zijn er allerlei manieren om je een beeld te vormen van hoe de organisatie werkt. Eén daarvan is verrassend eenvoudig – en vaak over het hoofd gezien: de mappenstructuur.
De manier waarop bestanden worden opgeslagen – op een netwerkschijf, in Teams/Sharepoint, of in een andere gedeelde omgeving – laat vaak iets zien over hoe taken en verantwoordelijkheden zijn verdeeld:
In mijn werk kom ik beide uitersten tegen. Soms tref ik een strak georganiseerde omgeving waarin je niet zelf mappen mag aanmaken. En soms beland ik in een digitale brei, waar de structuur jarenlang met iedereen is meegegroeid – maar nooit is herzien.
Bij één van die trajecten mocht ik de mappenstructuur opnieuw inrichten. Dat leek een praktische taak, maar bleek ook strategisch: tijdens het herstructureren werd pijnlijk zichtbaar dat het takenpakket van de rol veel te breed was geworden.
Er lagen verantwoordelijkheden op één plek die eigenlijk elders thuishoorden.
Het bouwen van een nieuwe mappenstructuur werd zo ook een manier om de taakverdeling opnieuw onder de loep te nemen. Wat hoort bij wie? Wat mag weg? En hoe zorgen we ervoor dat informatie toegankelijk blijft zonder dat alles overal staat?
Er is niet één juiste manier – en dat hoeft ook niet. Het belangrijkste is dat de structuur logisch is voor jouw team. Een goed vertrekpunt: kijk eens naar de drie onderwerpen waaraan jij of je team de meeste tijd per week besteedt. Dat geeft vaak al richting voor een eerste indeling.
Een mapindeling waarbij je níet steeds hoeft na te denken of veel door moet klikken, is meestal een goede structuur. Soms helpt het om het eerst even op papier uit te schetsen, of om met collega’s te bespreken wat logisch voelt.
Zie het als het inrichten van je keukenkastjes. Pannen bij het fornuis, koffiekopjes bij het espressoapparaat. Als iemand anders je keuken binnenloopt en snel iets kan vinden, dan is de indeling intuïtief. Datzelfde geldt voor je digitale werkomgeving.
En eerlijk is eerlijk: als je té vaak het gevoel hebt dat je ‘even iets in een mapje moet proppen omdat je anders niet meer weet waar het hoort’… dan is het misschien tijd om de hele structuur weer even tegen het licht te houden.
En misschien nog belangrijker: als de digitale structuur rammelt, is dat vaak een signaal dat de onderlinge taakverdeling ook aandacht vraagt.
Soms is één gesprek genoeg om te zien waar de knelpunten zitten – en waar de oplossing eigenlijk al voor het oprapen ligt. Plan daarom hieronder vrijblijvend een korte call met me in, dan kijken we samen naar je mappenstructuur én je taakverdeling.
Titia Verdenius (1980) helpt betrokken, ambitieuze managers in het mbo en hbo bij het opsporen én oplossen van weeffouten in de onderwijsorganisatie. Op deze website schrijft ze regelmatig over haar unieke werkwijze, die leidt tot integrale verbetering van het onderwijsproces zonder dat het op een reorganisatie uitdraait. Met haar bedrijfskundige en systemische blik geeft zij je altijd weer zicht op een ander perspectief. Neem contact op.
Een paar weken terug deed ik mee aan een serie inspiratiemomenten in de adventstijd. Via LinkedIn was ik het tegengekomen en ik
Een keiharde verplichting is het niet, maar je kan er eigenlijk ook niet omheen: de werkveldcommissie of -vertegenwoordiging. Ook wel klankbordgroep of
‘Ja hoor… daar gáán we weer…’. Is dit wel eens door je hoofd geschoten als je weer met de hele familie bij
Bij het starten op een nieuwe werkplek is het voor mij altijd weer interessant om te ontdekken hoe het gesteld is met de plek waarop al het werk wordt opgeslagen.
Een netwerkschijf kan ongemerkt best veel zeggen over de afdeling of het team dat erachter zit. Is de schijf voorzien van een simpele maar duidelijke mapstructuur, dan kun je er op hoofdlijnen vanuit gaan dat de verantwoordelijkheden ook vrij duidelijk verdeeld zijn. Is de schijf op het eerste oog een grote berg submappen, dan kun je de vraag stellen of de rollen wel efficiënt verdeeld zijn…
Beide versies ben ik inmiddels tegen gekomen, in vele gradaties. Een supergestructureerde organisatie waarin we niet zelf mapjes mochten toevoegen aan de mappen waar we in werkten.
Maar ook een werkplek waar ik in een brei van mapjes terechtkwam en waar ik na een aantal maanden zoeken naar een logica, eindelijk de boel mocht omgooien naar een bij die rol passende structuur.
Tijdens dat structureren ontdekte ik dat de rol veel te groot was geworden, met te veel verantwoordelijkheden die eigenlijk bij andere rollen hoorden.
Het bouwen van een nieuwe folderstructuur werd daardoor een kans om de bezem te halen door het takenpakket.
Er zijn talloze manieren om te werken aan een structuur die werkt. Mijn manier hoeft niet de jouwe te zijn, en da’s maar goed ook! Belangrijk is dat je structuur logisch opgebouwd is, bijvoorbeeld aan de hand van de drie onderwerpen waar je de meeste tijd per week aan besteedt.
Ik denk altijd maar zo: een structuur waar je niet over hoeft na te denken, is een goeie structuur. Dat kan betekenen dat je eerst een kladje moet maken om te bepalen wat werkt.
Zie het maar als het (opnieuw) indelen van je keukenkastjes. Pannen dichtbij het fornuis en koffiekopjes bij je Nespresso. Als een ander vrij snel de weg kan vinden in jouw keuken, is ‘ie dus logisch ingedeeld. Hetzelfde geldt voor je mapstructuur.
Heb jij wel eens met wat meer afstand naar je folderstructuur gekeken? Reageer hieronder!
Hulp nodig bij het structureren van je werk? Lees hier verder.
Als consultant voor het mbo en hbo helpt Titia Verdenius betrokken, ambitieuze managers bij het bouwen van succesvol gestroomlijnd beroepsonderwijs.
Ongeveer 6x per jaar komt ‘ie in je mailbox.