Focus je als opleidingscommissie op de inhoud of op de samenwerking?

Als opleidingscommissie ben je voortdurend aan het dansen met het opleidingsmanagement. Soms soepel, soms stroef. Soms synchroon, en soms merk je dat de ander nét even op je tenen stapt.

Dan kun je kiezen: spreek je het meteen uit, of kijk je even de andere kant op en probeer je opnieuw in het ritme te komen?

Formele taak

Veel opleidingscommissies richten hun blik automatisch op de inhoud van de opleiding. Dat is ook waar je formele taak ligt. Maar hoe meer ervaring je opdoet, hoe vaker je zult merken dat de échte impact vaak ontstaat in het contact met de mensen aan de andere kant van de tafel.

Inzoomen of uitzoomen?

Als commissie kun je op verschillende niveaus naar de opleiding kijken: van individuele vakken tot leerlijnen of zelfs het curriculum als geheel. Soms helpt het om uit te zoomen, en niet alleen naar wat er speelt in de vakken te kijken, maar ook naar bredere thema’s zoals samenhang, doorstroom of studentbetrokkenheid.

Maar zelfs als je goed zicht hebt op de inhoud, is dat nog geen garantie voor invloed. De manier waarop je het gesprek voert, blijkt in de praktijk minstens zo bepalend voor wat er met je advies gebeurt.

Samenwerken vraagt iets anders dan adviseren

Een opleiding die verrast of overvraagd wordt door een OC-advies, zal sneller geneigd zijn om de hakken in het zand te zetten. Terwijl een opleiding die zich gezien en serieus genomen voelt, juist eerder openstaat voor andere perspectieven.

Soms is het dus effectiever om géén advies te schrijven, maar gewoon eens informeel bij te praten. Hoe staat het ervoor? Waar liggen de prioriteiten aan de andere kant van de tafel? Welke ruimte is er om mee te denken?

Als OC hoef je niet altijd aan de bel te trekken. Je kunt er ook voor kiezen om eerst vertrouwen op te bouwen, ruimte te geven en te zoeken naar het juiste moment om je punt in te brengen. Zo werk je aan een relatie waarin je uiteindelijk ook meer kunt zeggen.

Eén gesprek kan meer doen dan drie adviesmemo’s

In de praktijk zijn het vaak niet de papieren adviezen die het verschil maken, maar de gesprekken die eraan voorafgaan. Die gesprekken zijn het moment waarop je nuance aanbrengt, waarin je vragen stelt in plaats van standpunten poneert, waarin je voelt of er ruimte is voor wat jij belangrijk vindt.

Juist in dat soort gesprekken komt het erop aan: kun je schakelen tussen rollen, meebewegen, positioneren? Kun je het ongemakkelijke wél benoemen, zonder dat het contact vastloopt?

Dat vraagt om communicatie met lef én met tact.

Wil je leren hoe je die gesprekken beter voert?

Je kunt een gesprek vanuit diverse ‘plekken’ starten: vanuit de inhoud, vanuit het proces, maar ook vanuit de relatie die je met de ander hebt – of wilt opbouwen.

Hierover schreef ik de toolkit Krachtige gesprekken voeren. Je vindt hierin praktische handvatten om gesprekken met het opleidingsmanagement beter voor te bereiden en met meer vertrouwen aan te gaan. De toolkit laat zien welke posities je kunt innemen als commissie, hoe je gevoelige onderwerpen bespreekbaar maakt, en welke vragen je helpen om tot de kern te komen.

Benieuwd wat jij kunt doen om de samenwerking met de opleiding nog verder te brengen? Download dan de toolkit.