Een organisatie is net een mens. En net als mensen gaan organisaties allerlei levensfases door.
Oei, ik groei!
Je kunt het vergelijken met de ontwikkeling van een klein mensje: als je van dichtbij kinderen hebt zien opgroeien, dan weet je vast hoe het gaat met de sprongetjes waar babies elke zoveel maanden doorheen gaan. Je hebt niet meteen door dat je in een sprongetje zit, maar je merkt het wel aan het ongemak van het kind: meer huilen, slechter slapen, ander eetgedrag… Pas later besef je dat dit een sprongetje moet zijn geweest.
Je organisatie is ook een soort lerend organisme. Het groeit (meestal) gestaag maar constant, is dan even comfortabel in de fase waar het in zit, maar na een tijd gaat er iets knellen.
Je merkt het aan processen die ineens niet meer lekker lopen. Of ze verliepen altijd al rommelig, maar nu wordt het ook vervelend voor anderen. Even negeren kan nog wel, maar dat kost het niet op.
De drie R-en
Dan toch maar proberen om de organisatievariant van Rust, Reinheid en Regelmaat toe te passen… Bijvoorbeeld door te proberen zo veel mogelijk orde op zaken te stellen. Processen structureren. Iedereen weer netjes in het gelid, of in een níeuw gelid.
Dat klinkt heerlijk overzichtelijk, maar je loopt er het risico mee dat je ook veel leven en spontaniteit uit de organisatie knuppelt. En nog even terug naar dat kind; die heb je toch ook het liefst in haar levendige, speelse, joyful vorm?
Anders kijken
Als we eens op een andere manier kijken naar de concepten orde en organiseren, dan kunnen we zien dat er een andere trilling zit op deze twee:
- Orde gaat veel meer over controle: dingen moeten op een bepaalde manier ingericht zijn en verlopen. Zo niet, dan gaat het ‘m niet worden. Orde is zo bezien een behoorlijk lineaire benadering. Voelt als hard werken, nietwaar?
- Organiseren aan de andere kant laat wat meer ruimte voor flexibiliteit. Het is meer dienstbaar aan het proces; het stelt ons meer in staat om creatieve benaderingen te kiezen. Hier hangt een lichtere energie omheen.
Kunstenaar
Als je met je business of afdeling vast dreigt te lopen of de dingen werken gewoon niet, dan zou het zomaar kunnen dat je bent vastgelopen in een lineaire benadering. Hoe zou het zijn om een sprankje creativiteit toe te voegen aan het geheel?
Stel jezelf eens de vraag: hoe zou een kunstenaar kijken naar hoe wij de boel nu hebben ingericht? Voor een kunstenaar zijn afleidende zaken meestal geen bijdrage aan het creatieve en scheppende proces van waaruit hij zijn kunst laat ontstaan. Die zal hij waarschijnlijk zo veel mogelijk elimineren.
Wat zou die kunstenaar -die het beste creëert zonder al te veel afleiding- zien als hij keek naar jullie organisatie? Het zou je nog wel eens kunnen verrassen. Precies zoals een kind ook op ideeën komt die jij niet had bedacht.
Laten we die creatieve, vrije geesten, meer toe gaan laten in onze bovenkamers. Ben je toe aan die frisse wind? Neem contact op.