De PDCA-cyclus sluiten in het onderwijs: meer dan een systeem alleen
In het hoger onderwijs zijn we het er wel over eens: evalueren is belangrijk. Studenten geven feedback, opleidingen reflecteren, verbeteringen worden bedacht
Als je lid bent van een opleidingscommissie, doe je dat meestal niet omdat je tijd over hebt. Je zit erin omdat je hart hebt voor onderwijs. Omdat je gelooft dat het beter kan — en beter móét.
Maar dan komt de realiteit: vergaderingen met lange agenda’s, vakevaluaties die blijven terugkomen, en weinig tijd om écht ergens in te duiken.
Opleidingscommissies zijn het geweten van de opleiding.
In die rol is het belangrijk dat je niet alleen op details blijft hangen, maar ook een bredere blik ontwikkelt. Veel OC’s hebben daar moeite mee. Ze werken met een vergaderagenda die weinig verandert, of pakken alles op wat op tafel komt. Maar dan ben je vooral aan het reageren — en niet aan het sturen.
Wil je als OC meer impact maken? Dan begint dat met het stellen van één strategische vraag: Waar wil de opleiding over drie tot vijf jaar staan — en zien wij dat dit gaat lukken?
Kun je daar als commissie geen concreet beeld van vormen? Dan is het goed om terug te grijpen op bijvoorbeeld het laatste visitatierapport: Wat viel de commissie toen op? Welke aanbevelingen werden gedaan? Zie je daar al iets van terug in beleid of uitvoering?
Een OC komt pas goed tot zijn recht als er balans is tussen diepte-activiteiten en breedte-activiteiten.
Door de onderwerpen niet allemaal op één hoop te gooien, creëer je ruimte om dieper te gaan waar dat nodig is, en overzicht te houden waar dat helpt.
Zodra je scherper hebt waar je prioriteiten liggen, kun je je OC-jaarplan daarop afstemmen. Bijvoorbeeld:
Dat geeft ritme, structuur en overzicht. Het maakt de vergaderingen bovendien afwisselender en relevanter — en dat is weer goed voor de motivatie van OC-leden.
De uitdaging is niet alleen om iets te doen, maar om het juiste te doen. In de minigids De 3 grootste blinde vlekken van opleidingscommissies lees je welke valkuilen de effectiviteit van veel OC’s beperken — en hoe je daar bovenuit kunt stijgen.
Wil jij weten welke blinde vlekken dat zijn? Vraag ‘m dan hieronder aan.
Titia Verdenius (1980) helpt betrokken, ambitieuze managers in het mbo en hbo bij het opsporen én oplossen van weeffouten in de onderwijsorganisatie. Op deze website schrijft ze regelmatig over haar unieke werkwijze, die leidt tot integrale verbetering van het onderwijsproces zonder dat het op een reorganisatie uitdraait. Met haar bedrijfskundige en systemische blik geeft zij je altijd weer zicht op een ander perspectief. Neem contact op.
In het hoger onderwijs zijn we het er wel over eens: evalueren is belangrijk. Studenten geven feedback, opleidingen reflecteren, verbeteringen worden bedacht
Voor veel opleidingsmanagers en onderwijsdirecteuren voelt een visitatie als een noodzakelijk kwaad. Het moet, het kost tijd, en het komt vaak bovenop
Een van de mooiste complimenten die een adviseur kan krijgen is wanneer een organisatie je adviesrapport nog regelmatig erbij pakt. Een paar
Als consultant voor het mbo en hbo helpt Titia Verdenius betrokken, ambitieuze managers bij het bouwen van succesvol gestroomlijnd beroepsonderwijs.
Ongeveer 6x per jaar komt ‘ie in je mailbox.