Richt je op de donut, niet op het gat

Ik heb er ooit een mooi woord voor bedacht omdat ik er zelf een kan zijn: detailfetisjist. Je kunnen verliezen in futiliteiten, en dan vooral omdat je dingen nog niet goed genoeg vindt. Daar heb jij vast geen last van, toch?

Wat kunnen we onszelf lekker vastdraaien. Denken dat wanneer je dat éne dingetje dat niet goed is kwijt ziet te raken, het wel goed komt.

Alleen het lullige is: dan ben je dus zonder dat je het doorhebt alleen maar aan het zoeken naar wat er niet goed is, zodat je je kunt storten op het verbeteren ervan. Leuk bedacht, maar of het slim is…?

Want wat krijg je als je je richt op wat er niet goed gaat? Juist. Alleen maar dingen die niet goed gaan.

Je richt je op het gat, in plaats van op die lekkere donut die eromheen zit.

Tijd om het om te draaien?

Geniet van je donut.