Takenlijstjes: eerst de moeilijkste of eerst de makkelijkste?

Wat doe jij als je een takenlijst hebt; begin je dan bovenaan de lijst, of doe je eerste de grootste, dan de eennagrootste, etc…? Wat ik jarenlang deed was eerst de klus doen die ik het minst leuk vond. Dan had ik die maar vast gehad.

Tot ik (overigens helemaal niet hieraan gerelateerd) me realiseerde dat ik het mezelf daarmee misschien onnodig moeilijk maakte. Waarom niet kiezen voor de makkelijkste weg?

Ik ben altijd geneigd geweest om de moeilijke weg te kiezen. Ik had iets te bewijzen: dat ik die weg heus wel aan kon. Aan wie ik dat wilde bewijzen, geen idee. Maar het was een sterke drang die elke keer weer zorgde dat ik die keuzes maakte. Sterker nog, ik zag niet eens dat er ook altijd wel een makkelijkere route mogelijk was.

Wat een cadeau is het om mezelf te gunnen die makkelijke weg te kiezen! De vraag te stellen: wat zou in deze situatie de meeste lol opleveren? Wat zou leuk zijn om te doen? Waar krijg ik de meeste energie van?

Als ik die vragen toe pas op mijn takenlijstje, dan ziet mijn dag er meteen anders uit! Ik begin niet meer met de vervelendste klus, maar met de leukste. Is toch veel leuker! Met die klus achter de rug, heb je meteen veel meer goeie zin om de volgende te doen, en voor je het weet heb je veel meer afgevinkt dan je had kunnen bedenken.

Hoe maak jij het jezelf gemakkelijk in drukke tijden?