Voorbij aan afleiding

Ik SOG, jij SOGt, hij/zij SOGt, wij SOGgen… Studie-Ontwijkend Gedrag. Dat je eigenlijk hard aan je tentamens moet werken maar ineens nog veel nodiger je nagels moet lakken. Yeah right!

Laat jij je makkelijk afleiden als je net een rapport ofzo moet schrijven? En is het dan echt afleiding? Of zit er wat anders onder? Namelijk dat je eigenlijk niet het verlangen hebt om in die mate geconcentreerd bezig te zijn met datgene wat je te doen hebt.

Zou je erkennen wat er eigenlijk onder zit, dan ga je in feite voorbij aan de afleiding. Dan noem je het niet meer: ik laat me afleiden, of: ik ben zo snel afgeleid. Nee, dan ga je het zien voor wat het werkelijk is. Je hebt andere prioriteiten dan nu zo geconcentreerd bezig te zijn met dit rapport afmaken.

Die andere prioriteiten kunnen ook zijn een serie kijken. Of je nagels lakken. Omdat een ander deel van je brein even druk is -maakt niet uit waarmee-, en je dat rapport er nu even niet bij kan hebben.

Wist je dat kinderen in de zomervakantie vaak een groeispurt maken?

Dat is niet vreemd, want in de zomervakantie hoeft hun denkvermogen even niet zo hard te werken. Dus de energie hoeft niet naar het brein, en kan anders verdeeld worden. Bijvoorbeeld door die groeispurt. Of door ineens heel veel beter te worden in zwemmen of fietsen.

Als het bij kleine mensjes zo werkt, waarom dan niet bij grote?

Dus de volgende keer dat je je niet kunt concentreren op dat rapport, denk dan maar zo: ik geef mijn brein even de break die het nodig heeft. En ga lekker zonder schuldgevoel je nagels lakken terwijl je een aflevering van die serie kijkt.

Want die deadline ga je echt wel halen. Daar durf ik wel een wedje op te leggen.